Sadece son 40-50 yıla baktığımızda dünyada veteriner sağlık hizmetlerinin aksamasına bağlı olarak AİDS, BSE, Kırım Kongo Kanamalı Ateşi, Kuş Gribi, Domuz Gribi, SARS, MERS, COVİD 19 ve son olarak Maymun Çiçeği gibi önlenebilir hastalıklar ciddi pandemilere dönüşmüş ve tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde insanlarda endişelere yol açmıştır. Sağlık sistemleri çökmüş, ülke ekonomilerinde büyük yaralara yol açmıştır. Hayvanlardan insanlara bulaşan hastalıklarda bariyer durumunda olan Veteriner Hekimlik ve yardımcı Veteriner Sağlık Çalışanlarının (Veteriner Tekniker ve Veteriner Sağlık Teknisyenlerinin) görevlerini layığı ile yapması engellenmiş, özlük hakları ellerinden alınmış ve mesleklerini icra etmeleri imkansızlaştırılarak kenara itilmişlerdir. Ülkemizde zoonoz kaynaklı hastalıkların hem sağlık sisteminde hem de ekonomide yarattığı kayıplar ve acılar halkımızın zor koşullarda ödediği vergilerden karşılanmaktadır. Layığı ile yerine getirilen Veteriner Halk Sağlığı hizmetleri sağlık sisteminde çalışan diğer sağlık çalışanlarının üzerinden büyük bir yükü alarak kaynakların daha doğru kullanılmasına imkan sağlayacaktır.
Fakülte ve yüksek öğrenim kurumlarında eğitimin kalitesinin düşürülmesiyle başlayan süreç, fiili hizmet zammımızın elimizden alınması ve tekrar verilmemesi, ihtiyaçtan fazla veteriner hekim ile yardımcı personel yetiştirilmesi ve adeta modern kölelik diye adlandırabileceğimiz mesai saatleri, yol merhumu olmadan gece gündüz düşük ücretlerle çalıştırılmaya kadar gitmiştir.
Veteriner Halk Sağlığı konusunda karar verme yetkisi veteriner hekimlerde olmalıyken törpülenerek, sermayenin insafına bırakılmıştır. Hayvan sağlığı konusu sadece ekonomik değere indirgenmek suretiyle ticari kayıpları yok etme hedefine dönüşmüştür. Zoonozlar konusu ise önlemekten ziyade sadece sayısal veri takibine evrilmiştir.
– Halk sağlığının korunması için veteriner hekimliklerin mesleklerini icra etme ve karar almalarının önündeki engeller kaldırılmalıdır.
– Veteriner Sağlık Çalışanlarının Sağlık sınıfından dışlanmamalıdır.
– Veteriner halk sağlığı konusunda çalışacak bağımsız bir veteriner hizmetleri teşkilatının kurulması ve kamu da yetki sahibi veteriner hekimler ile yardımcı sağlık personeli istihdamının arttırılması gereklidir.
– Büyükşehir belediyelerimizde yöneticisi Veteriner Hekim olan Veteriner Halk Sağlığı Daire Başkanlıkları, büyükşehir olmayan belediyelerde Veteriner İşleri Şube Müdürlükleri kurulmalıdır. Veteriner Halk Sağlığı Veteriner Hekim olmayanların insafına bırakılmamalıdır.
– Kamuda taşeron, sözleşmeli gibi değişik koşullar altında veteriner hekim ve yardımcı personel sınıfı istihdamına son verilerek, düşük ücretlerle çalıştırılmanın önüne geçilmesi, meslektaşlarımızın halk sağlığını ön planda tutarak karar alabilme özgürlüğü ve güvencesinin sağlanması gereklidir.
– Bir çok zoonoz hastalıkla karşı karşıya olan, sürekli şiddet ve aşağılamaya maruz kalan bizlerden alınan Fiili Hizmet Zammı hakkımızın geçmişi kapsayacak şekilde tekrar verilmesini talep ediyoruz.
– Emeklilikte maaşlarımızın geçim standartlarımızı karşılayacak düzeye çekilmesi gereklidir
– Ek gösterge ve diğer özlük hakları konusunda iyileştirilmeler yapılırken Veteriner Hekim ve diğer Veteriner Sağlık Çalışanlarının kapsam dışı kalmamasını istiyoruz.
– Veteriner Hekimler ve diğer Veteriner Sağlık Personelinin üvey evlat muamelesi görmesi kabul edilemez. Veteriner Hekimlik mesleğinin temel görevi sermayeyi kalkındırmak değildir. Hayvan, gıda ve çevre sağlığını koruyarak halk sağlığını teminat altına almaktır. Mevzuatın bu yönde geliştirilmesi gereklidir.
– Veteriner Araştırma Enstitülerinin kurulma amacına yönelik olarak yeniden yapılandırılmasını ve teknik alt yapı imkanlarının geliştirilmesini yeterli bütçe ve istihdamın yaratılmasını istiyoruz.
Artık yeter
Emek Bizim Söz Bizim Sağlık Hepimizin!
