Kısa bir süre önce Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi’nde yaşananlar gündemde adeta bomba etkisi yarattı. Henüz veteriner hekimlerin özlük hakları ile ilgili Ankara’da yaptığı eylem hafızalarda tazeliğini korurken, öğrencilerimize kadar şiddetin seviyesini düşüren hasta ruhlu insanlar, veteriner hekimleri bir kez daha üzdüler. Veteriner Fakülteleri; yeni başlayan öğrenciler için beyaz önlük giyme merasimleri organize ettiği bugünlerde, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner fakültesinde öğrencilerimize/ meslek adaylarımıza reva görülen bu davranışlar canımızı çok yakmıştır.
Yaşanan olay; hem akademisyenlerimize hem de meslek adaylarımıza yapılan bu saldırıdan çok daha fazlasını ifade etmektedir. Artık aileler çocuklarının veteriner fakültelerini tercih etmesini istemeyecekler. Tercih etmiş ve okuyan olan öğrencilerimizin aileleri, onların eğitim alırken bulundukları klinik ortamlarına, hayvan hastanelerinin acillerine yada nöbetlerine gönderirken, askere giden evlatlarını gönderirken ettikleri gibi merak içinde yolarını gözleyecekler. Bu şehir magandaları, sağlık sisteminin dışına itilmeye çalışılan veteriner hekimlik mesleğine ve eğitimine değer verilmediğini, meslek mensuplarının ve adaylarının da korumasız olduğunu öğrendiler. Bu da son vukuat olmayacak artarak arkası gelecektir.
Çünkü yetkililer veteriner hekimlerin seslerini duymazlıktan geldiler. Oysa bugünlerin geleceği dünden belliydi. Sorumlu kim? Toplum olarak bu olayı basit bir darp olayı gibi görüp geçiştirecek miyiz? Hep beraber göreceğiz.
Veteriner Fakültesi öğrencileri için yapılan önlük giyme merasimlerinde önlüklerin rengi beyazdır. Halkın ve yöneticilerin bizlere reva gördüğü renk ise kırmızıdır. Saflığın, temizliğin, sağlığın simgesi olan beyaz önlüğün yanında Vahşetin kötülüğün ve caniliğin Simgesi haline gelen kırmızı önlükleri de giymeliyiz. Diploma töreninde gençlerimize kına sürüp öyle mezun etmeliyiz. Çünkü analar okula gönderdikleri meslek adaylarımıza kınalı kuzular gözüyle bakıyor artık.
Temennimiz konuda yetkili makamların bu vurdumduymazlık içinden sıyrılıp veteriner hekimlik mesleğinin mensuplarının çığlıklarına kulak vermeleridir. En kısa zamanda hak ettiği değeri bulan bir anlayışla veteriner hekimlere değer veren bir yönetimi ülkemizde görmek istiyoruz
